به گفته نورمن وال در مجله ارتودنسي و ارتوپدي دندانپزشكي آمريكا، باستان شناسان دندان هاي كج در بقاياي انسان را با قدمت پنجاه هزار سال قبل پيدا كرده اند. امروزه، متخصصان ارتودنسي از بريس براي اصلاح نامرتب دندان استفاده مي كنند و چيزي بسيار مشابه در موميايي هاي مصر يافت شده است. بسياري از موميايي ها نوارهاي فلزي خامي در اطراف دندان هاي خود داشتند و باستان شناسان معتقد بودند كه ممكن است كاتگات به اين نوارها بسته شده باشد تا فشار براي حركت دندان ها ايجاد شود. با ارتوبلاگ همراه باشيد تا با ارتودنسي طبيعي بيشتر آشنا شويم.
سرآغاز ارتودنسي
به گفته وال، كمك هاي قابل توجهي در عمل ارتودنسي طبيعي در ايالات متحده از قرن نوزدهم ميلادي آغاز شد. در سال 1822، جي اس گانل لنگرگاه پس سري را اختراع كرد، نوعي از پوشش سر است كه از خارج دهان به فك بسته مي شود تا فشار ملايمي بر دندان وارد كند. سپس در سال 1840، چاپين هريس اولين كتاب كلاسيك راجع به دندانپزشكي با عنوان هنر دندانپزشكي را منتشر كرد كه در آن مواردي مانند دستگيره هاي لحيم كردن روي نوارها براي كمك به چرخش دندان و استفاده از درپوش هاي طلا روي دندان هاي آسياب براي باز كردن دندان وجود دارد. هنگامي كه چارلز گودير در سال 1839 لاستيك جوشانده را اختراع كرد، متخصص ارتودنسي به پتانسيل مواد جديد پي بردند. در سال 1846، اي جي تاكر اولين دندانپزشك آمريكايي شد كه از لاستيك در وسايل ارتودنسي استفاده كرد.
بيشتربخوانيد... ارتودنسي فوري دندان
بريس هاي لينگوال
قبل از دهه 1970، متخصصان ارتودنسي با سيم پيچ هاي اطراف هر دندان براكت هايي را روي دندان ها لنگر مي انداختند؛ اما طبق گفته دكتر ايوانز، اختراع چسب هاي دنداني به اين معني بود كه مي توانستند براكت ها را به سطح دندان بچسبانند. در همين حال، فولاد ضد زنگ به دليل قابليت كنترل، جايگزين طلا و نقره به عنوان محبوب ترين گزينه براي سيم ها شد و هزينه هاي بريس را به ميزان قابل توجهي كاهش داد. بريس هاي لينگوال كه در امتداد سطح داخلي دندان ها قرار دارند، همچنين براي اولين بار در دهه 1970 براي رفع نگراني هاي زيبايي شناختي كه امروزه وجود دارد، معرفي شدند.
بيشتربخوانيد... ارتودنسي همزمان با عمل بيني
جراحي پروستات